Marmer, wat van ouds af deur die mens gebruik is vir die bou en versiering van wonings, behoort ook tot die metamorfe gesteentes wat gevorm word as gevolg van die herkristallisasie van karbonate (koolstofbevattende verbindings) - kalksteen of, minder dikwels, dolomiet meer as 2,5-4 miljard jaar gelede.
In die proses van herkristallisasie in metamorfe albasters word as 'n reël alle spore van die oorspronklike detritale korrels of gefossileerde organiese oorblyfsels vernietig. Die beddingoppervlaktes van die oorspronklike kalkstene kan ook uitgevee word.
Die samestelling van marmer verander nie tydens metamorfose nie. Die oorspronklike karbonaatgesteentes is óf kalkstene óf dolomiete. Gevolglik bestaan marmer uit kalsiet (kalsiumkarbonaat), of dolomiet (kalsium- en magnesiumkarbonaat), of albei minerale.
Die kleur van marmer hang af van onsuiwerhede. Gewoonlik is dit lig, maar die teenwoordigheid van ewe breukdele van 'n persentasie silikate, ysteroksiede en grafiet lei tot die kleur van die rots in verskillende kleure en skakerings, insluitend geel, bruin, rooi, groen en selfs swart; daar is ook kleurvolle, veelkleurige albasters., wat jou toelaat om beeldhou-monumente te maak deur 'n hele reeks kleure te gebruik.
Sommige variëteite marmer is fynkorrelig, terwyl ander so grofkorrelig is dat kalsietkorrels met die blote oog sigbaar is. Fynkorrelige wit albasters wat vir beeldhouwerk gebruik word, word as die waardevolste beskou.
Gesteentes van die groep albasters is sterk, voldoende slytvast, dekoratief, goed verwerk en maklik gepoleer. Hul digtheid wissel van 2,3 tot 2,6 t / m³, druksterkte - van 30 tot 153 MPa, Mos hardheid is 2,5-5, waterabsorpsie is in die reeks van 0,02% (Levadia) tot 3,3% (Travertino).
Home | Articles
September 19, 2024 19:32:10 +0300 GMT
0.003 sec.
