Marmerspesies is een van die mees algemene spesies wat gebruik word in die vervaardiging van voorbladblaaie. Marmer word gevorm uit kalksteen en ander karbonaatgesteentes onder die werking van hoë temperature en druk as gevolg van streeks- en kontakmetamorfose.
Die struktuur van marmergesteentes is meestal granoblasties. Marmergesteentes kan heeltemal herkristalliseer word (eglike marmer) of gedeeltelik herkristalliseer (marmeragtige kalkstene). Volgens die grootte van die korrels word fyn, medium en grofkorrelige variëteite van marmer onderskei. Fynkorrelige variëteite van marmer het die grootste sterkte, slytasieweerstand en duursaamheid. Volgens die eenvormigheid van korrelgroottes word 'n eenvormige en ongelyke korrelstruktuur onderskei; volgens die aard van die grense tussen die korrels - mosaïek, gekartelde-mosaïek en gekartelde struktuur van marmer. Die noue onderlinge verband van korrels verseker die duursaamheid en slytasieweerstand van rotse (veral die getande en getande-mosaïekstruktuur). Die tekstuur van rotse is gelaagd, massief.
Albasters word volgens kleur in wit en gekleur verdeel (pienk, geel, grys, blou, groenerig, rooierig, swart, bruin, asook verskeie kombinasies van hierdie kleure – sien marmerkleure op die webwerf). Gekleurde marmer word gekenmerk deur die teenwoordigheid van are, wat krake is gevul met natuurlike sement. Die waardevolste variëteit is suiwer, wit statuêre marmer, wat gebruik word om beeldhouwerke te maak.
Marmerkonglomerate, breccias en conglobreccias bestaan uit verskeie klippies en stukke natuurlike gebreekte klip, vasgemaak met kalksement; hulle het 'n bont kleur. Deursigtigheid word gewaardeer in marmeroniks.
Die gesteentes van marmer is duursaam, redelik slytbestand, dig, dekoratief, goed verwerk en maklik gepoleer. Grootmaatdigtheid wissel van 2,3 tot 2,6 nbsp; t/m3, porositeit van 0,6 tot 3,3%, druksterkte van 30 tot 153 MPa, Mohs-hardheid van 3 tot 4.
Home | Articles
September 19, 2024 19:44:22 +0300 GMT
0.006 sec.
